Het drama van de afhankelijkheid
Als romanschrijver en als filosoof is Connie Palmen in de ban van de manier waarop we door de verhalen van anderen betekenis krijgen.
In 1991 kreeg die fascinatie haar literaire beslag in Palmens buitengewoon succesvolle romandebuut De wetten. In de kwarteeuw die volgde schreef Palmen nog vijf andere grote romans, waarmee ze in binnen- en buitenland honderdduizenden lezers bereikte.
Naast de met prijzen overladen romans De wetten, De vriendschap, I.M., Geheel de uwe, Lucifer en Jij zegt het (Libris Literatuurprijs 2016), alsmede een novelle en een logboek, schreef Connie Palmen korte verhalen, essays, toespraken en lofzangen, over de kunst van de roman, het geluk van de eenzaamheid, de gevaren van de roem, de autonomie van de neezegger, de fan als moordenaar.
Ter gelegenheid van de Boekenweek 2017, waarvoor Connie Palmen het Boekenweekessay schreef, is in Het drama van de afhankelijkheid het merendeel van haar essays en artikelen, waarvan sommige nooit eerder in druk verschenen, gebundeld in een kloek boek. Het drama van de afhankelijkheid is een unieke verzameling beschouwend werk van een van de origineelste denkers van ons taalgebied.
Pers
Maar als afhankelijkheid een voorwaarde tot geluk is waarom noemt Palmen het dan een ‘drama’? Omdat er nog iets anders in haar hoofd zit. Omdat Palmens lievelingswoord ‘nee’ is en ze zich niet kan neerleggen bij de onvermijdelijke menselijke conditie van afhankelijkheid, hoeveel geluk er ook mee verbonden is.
– Carel Peeters, Vrij Nederland
Die fascinaties – voor de verhouding tussen de publieke en de ‘echte’ identiteit, tussen imago en oorsprong, fictie en werkelijkheid, waarheid en leugen, lichaam en ziel – gingen bij Palmen, zo blijkt weer eens uit de bundeling van haar essays, aan haar literaire schrijverschap vooraf, krijgen er telkens weer gestalte in en nodigen voortdurend uit tot expliciterende beschouwing. Met de publicatie van Het drama van de afhankelijkheid maakt ze opnieuw duidelijk dat haar schrijverschap is geworteld in de filosofie; de thema’s in haar werk draaien om, zoals ze het zelf noemt, de ‘koningskoppels’ van de wijsbegeerte. Het gaat haar, stelt ze herhaaldelijk, om grote vragen en grote antwoorden.
– Xandra Schutte, De Groene Amsterdammer
‘Wat me in dit leven het meest bezighoudt, is de zin ervan,’ schrijft ze. Dus gaat dit boek over de zin van het leven. Het gaat over mij, over u, over Palmen zelf, kortom over iedereen die niet anders kan dan nadenken, en zich vragen stellen over de tragische en tegelijk prachtige toestand die wij ons bestaan noemen.
– Humo (€), ****